ایمپلنت دندان چیست؟ عکس ایمپلنت دندان قبل و بعد

ایمپلنت ها به عنوان یک راهکار دائمی طراحی شده اند و می توانند تا پایان عمر باقی بمانند. اما این ماندگاری یک تضمین خودکار نیست و به شدت به رعایت بهداشت دهان و دندان توسط بیمار و انجام معاینات منظم برای پیشگیری از عوارضی مانند پری-ایمپلنتایتیس بستگی دارد.  

میزان موفقیت اولیه ایمپلنت (جوش خوردن به استخوان) تحت شرایط ایده آل، بیش از ۹۸٪ گزارش شده است. این نرخ بالا حاصل انتخاب صحیح بیمار، مهارت جراح، کیفیت ایمپلنت و مهم تر از همه، تعهد بیمار به مراقبت های پس از درمان است.  

ایمپلنت دیجیتال یک روش پیشرفته است که در آن با استفاده از اسکن سه بعدی فک و نرم افزارهای کامپیوتری، محل دقیق کاشت ایمپلنت با دقت میکرونی طراحی می شود. این روش امکان جراحی با حداقل برش (یا حتی بدون برش)، درد و خونریزی کمتر و دوره نقاهت کوتاه تر را فراهم می کند و برای بیمارانی که از جراحی هراس دارند یا شرایط پزشکی خاصی دارند، بسیار مناسب است.  

در ساعات اولیه پس از جراحی، استراحت، پرهیز از فعالیت سنگین، استفاده از کمپرس یخ برای کنترل تورم، مصرف غذاهای نرم و خنک و خودداری از کشیدن سیگار و مصرف الکل ضروری است. رعایت دقیق بهداشت دهان طبق دستور دندانپزشک، کلید موفقیت درازمدت است.  

بله. برای بیمارانی که حساسیت نادر به تیتانیوم دارند، گزینه ای به نام ایمپلنت زیرکونیا وجود دارد. زیرکونیا یک ماده سرامیکی و کاملاً زیست سازگار است که جایگزین مناسبی برای پایه های فلزی محسوب می شود. 

اغلب برای آماده سازی بستر مناسب برای ایمپلنت، نیاز به اقدامات مقدماتی وجود دارد. این اقدامات می تواند شامل کشیدن ریشه های باقی مانده، درمان عفونت های موجود، و مهم تر از همه، جراحی های بازسازی استخوان مانند پیوند استخوان یا لیفت سینوس باشد تا یک فونداسیون سالم و محکم برای ایمپلنت فراهم گردد.